16 padziernika 40 lat później w górach świętowaliśmy tę ważną datę wraz z funadcją Śladami JP II oraz młodzieżą z okolicznych szkół, PTTK- iem i Harcerzami. Spotkanie na Hali Boraczej miało na celu bycie blisko tej ważnej dla nas Osoby, jak i sprawienie by stała się ona bliska i znacząca także dla młodego polenia Polaków. Bo kim dla nas pozostała postać Jana Pawła II. Dziś jest wspomnieniem zacieranym i upiększanym przez czas. Bywa krótką, nostalgiczną myślą. Odruchem w modlitwie. Tęsknotą duszy. Dla naszych dzieci znany jako Święty. W naszej pamięci zapisany szarością tamtych dni. Przeszłych. Wspaniałych. Szarość i beznadziejność końca lat 70–tych. Polska Bieda. Przeciętność. Marazm.
I niezwykła wiadomość, której nie mogły ukryć przed nami Dzienniki Telewizyjne, choć ukrywały wiele. Wieść o Papieżu Polaku. Nie do pojęcia? Nie do uwierzenia! Czas jakby się zatrzymał. Lawina proroctw, przepowiedni, niedowierzania i lęku, i On. Na balkonie w Watykanie zwyczajny i uśmiechnięty. Mówiący prostolinijnie. Z miejsca zachwycił cały świat. Dla nas zdawał się być Objawieniem i tarczą. Uwierzyliśmy, że obroni nas przed wszystkim i wszystko odmieni. I tak też się stało.
DZiękujemy wszystkim , których udało nam się dziś spotkać przy tej ważnej okazji. Dobrze jest wierzyć w ludzi. W dobre chęci. W siłę do działania. W potrzebę bycia razem.
