W dniu 5 lipca 2015 roku Koło PTTK im. Jana Pawła II w Węgierskiej Górce wybrało się w Tatry - na Przełęcz Polski Grzebień (2200m n.p.m.).
Mimo słońca, które dawało się we znaki wrażenia uczestników są niezapomniane.
Zamiast komentarza do wyprawy zamieszczamy utwór, który powstał na Polanie pod Wysoką 05.07.2015r. - a dedykowany jest tym, którzy wysoko się wspięli.
Zdjęcia udostępnił niezawodny Kolega Jasiu Talik.
"Pod Wysoką"
Widziałeś człeku jak rodzi się wiatr?
Czy ty widzisz te chmury od pogoni siwe?
I te kłębiaste nad Gerlachowymi szczytami
Z których grzmotem - być może - przemawiał będzie On?
Ten, który w zachwycie nad Sobą,
Gdyż Absolut jest sam w sobie zachwytem
Rzekł: Nech staną się góry i niech stanie się człowiek,
i niechaj dorasta do ich miary.
Niechaj niemocą swą lecz w zachwycie
Wchodzi w ich serce - gdzie w jądrze mądrości
Rodzi się zachwyt, lecz umiera pycha.
Ty Boże któryś postawił góry na widnokręgach
w przenikliwości i niezgłębionej mądrości
Obdarzyłeś je pięknem, które jest sacrum.
Obdarz tych, którzy łakną jak kozica świeżych ziół -
- błogoslawioną chwilą w ulotność strojną.
Widzisz człowiecze jak można zalubić się w górach?
Może zapytasz - Dlaczego? i Po co?
Odpowiem bez pychy lecz w zadumie pełnej
W górach jest i było mojego serca rozdygotanie
Tak często wątpiące i niestety nadwyrężone wiekiem.
Tu pod Wysoką w tajemnicy Tatr - jest skarb,
który się skrywa pomiędzy strzelistymi groniami,
promieniuje nad błękitnymi stawami
i oczyszcza się w siklawach Białej Wody.
Tadeusz Gołuch
