Zapraszam do obejrzenia fotorelacji z wycieczki na Czerwoną Ławkę w Słowackich Tatrach Wysokich, zorganizowanej w dniu 3 sierpnia 2014r. przez Oddział Babiogórski PTTK w Żywcu.
Tomasz Sołtysek
Czerwona Ławka (2352 m n.p.m.) – przełęcz w bocznej, odchodzącej w zworniku Małego Lodowego Szczytu grani słowackich Tatr Wysokich, utworzona jest przez dwa głębokie wcięcia (2352 m n.p.m.) pomiędzy Małym Lodowym Szczytem a Spągą groźnie zwieszającą się nad przełęczą. Wschodnie zbocza spod przełęczy opadają do Dolinki Lodowej (górne odgałęzienie Doliny Małej Zimnej Wody), zbocza zachodnie do Strzeleckiej Kotliny w górnym piętrze Doliny Staroleśnej.
Przez Czerwoną Ławkę zbudowano w latach w latach 1935–37 szlak turystyczny. Trasa jest eksponowana i zabezpieczona łańcuchami. Są to jedne z najdłuższych łańcuchów w Tatrach, sama zaś przełęcz nazwana została w 1956 r. przez Jana Alfreda Szczepańskiego „słowackim Zawratem”. Przez wiele lat szlak ten był jednokierunkowy, w 2013 r. zamontowano dodatkowe łańcuchy i klamry umożliwiające bezpieczne przejście w obu kierunkach. Z przełęczy prowadzi nieoznakowana, najłatwiejsza droga na Mały Lodowy Szczyt.
Czerwona Ławka składa się z dwóch siodeł rozdzielonych niewielką turniczką zwaną Małą Spągą. Siodło znajdujące się bliżej Małego Lodowego Szczytu nosi nazwę Wyżnia Czerwona Ławka, a siodło bezpośrednio poniżej Spągi nazywane jest Niżnią Czerwoną Ławką. Szlak prowadzi przez Wyżnią Czerwoną Ławkę.
Polska nazwa związana jest z kolorem skał poniżej przełęczy, nazwa słowacka to „poprzeczna przełęcz”. Rejon przełęczy zbudowany jest z mylonitów i porasta go bogata flora roślin. Pomimo surowych warunków (duża wysokość nad poziomem morza) stwierdzono tutaj występowanie jeszcze 50 gatunków roślin naczyniowych, w tym aż 8 gatunków skalnic.
